بسم الله الرحمن الرحیم

خدا لطف کرد، آیه ها و روایاتی که درباره جهاد بود، در کتاب های مختلف شیعه و سنی دیدیم و یک حدیث های نابی پیدا کردم تا برایتان بخوانم. البته حدیث هایی که می خوانم برای مثل خودم خوب است و اینهایی که پای تلویزیون مثل نخود دیر پز می مانند و نشسته اند. این انقلاب عدسهایش هم پخته شد و به جبهه رفتند. بعضی از مردم زود پخته می شوند و یک پیام جماران آنها را می پزد . افرادی هستند که نه بعد از پیام جماران باید عزیزانی شهید شوند تا اینها یک ذره، یک ذره تکان بخورند و پخته شوند، بعضی از مردم هم که خیلی کم هستند، اینها مثل ریگی که در آب است روی هرچراغی که بگذاری عاقبت پخته نمی شود. آیه ها و حدیث ها برای افرادی است که دیر می جنبند یا نجنبیده اند. (این احادیث در کنز العمال جلد 4 آمده است)

اهمیت جهاد: پیغمبر(ص) فرمود: "من ابغض غازیا فقد ابغضنی" هر کس یک رزمنده را ناراحت کند، انگارمن رسول الله را ناراحت کرده است. الله اکبر از این مقام. سعی کنید رزمندگان را ناراحت نکنید. این خیلی مهم است، رزمنده به جایی برسد که رسول خدا بگوید هر کس عزیز رزمنده را ناراحت کند، انگار مرا ناراحت کرده است. این خیلی مهم است. در حدیث دیگر فرمود: (اتقوا اذی المجاهدین) بترسید از این که رزمندگان را اذیت کنید. "فان الله یغضب لهم کما یغضب لرسل " همین طور که خدا به خاطر اذیت رسولان غضبناک می شود اگر کسی رزمنده ای را اذیت کند، خدا هم غضب می کند. (و یستجیب لهم کما یستجیب لهم) یعنی همین طور که خدا دعای پیغمبران را مستجاب می کند، خدا دعای رزمندگان را نیزمستجاب می کند. "النائم فی سبیل الله کصائم " کسی که در جبهه و در چادرش یک ساعت بخوابد، خواب رزمنده مثل روزه غیر رزمنده می ماند. رزمنده ای که حتی در جبهه شب حمله نیست و خوابیده است، خواب او مثل بیداری کسی که روزه دار است می ماند. خیلی مهم است.

پیغمبر(ص) فرمود: "من مرض یوماً فی سبیل الله" اگر کسی یک روز، یا نصف روز یا یک ساعت در جبهه مریض شود، عزیزانی دستشان سالک می زند، آنجا در جبهه به خاطر مسائلی مریض می شوند و مجبور می شوند مرخصی بگیرند. کسی که در جبهه مریض شود، خدا تمام گناهانش را می بخشد "فان الملائکة یعجزون من احصاء حسنات ادناهم" الله اکبر از این حدیث. حدیث داریم که فرشتگان عاجز هستند از این که کوچکترین رزمنده را، اجرش راحساب کنند. یعنی تمام ملائکه از این که پاداش کوچکترین رزمنده را حساب کنند، عاجز هستند.

"من اظل رأس غاز اظله الله یوم القیامة " مکانیک ها و جوشکارها، لوله کش ها که برای جبهه سایبان می زنند "اظل رأس غاز" کسی که رفته یک سایبان در جبهه برای رزمنده ها در خط اول یا دوم یا پشت جبهه درست کرده است، خدا روز قیامت برایش سایبان می زند. رزمنده ای که اسلحه اش روی دوش اوست یا به دست اوست خداوند با این رزمنده به فرشته ها مباهات می کند.

"من اغتاب غازیا فکأنما قتل مؤمنا" اگر کسی غیبت رزمنده ای را بکند انگار مؤمنی را کشته است. رزمنده به کجامی رسد. دعایش مستجاب است، هر کس رزمنده ای را عصبانی کند خدا را عصبانی کرده است، هر کس غیبت رزمنده ای را بکند انگار مؤمنی را کشته است. خیلی مهم است.

"قیام الساعة فی الصف للقتال فی سبیل الله خیر من قیام ستین سنة" پیغمبر(ص) فرمود: یک ساعت در خط انسان بایستد، برای این که بجنگد از 60 سال عبادت ارزشش بیشتر است.  یک ساعت در صف جبهه از 60 سال عبادت ارزشش بیشتر است.  خیلی رزمنده ها نزد خدا آبرو دارند.

برای نیروی دریایی حدیث بخوانم. گرچه این جا پادگان نیروی هوایی است، اما حدیثی هدیه برای نیرو دریایی بخوانم. "غزوة فی البحر مثل عشر غزوات فی البر" پیامبر(ص) فرمود: یک جنگ دریایی ارزش آن از 10 جنگ زمینی بیشتراست. "اقرب الناس من درجة النبوة اعلی جبهات" بعد از انبیاء هیچ کس مقامش به اندازه رزمندگان نیست. حدیث دیگر اینکه "من فدا اسیر من اید العدو فأنا ذلک الاسیر" اگر رزمندگان حمله کردند و زندانی را فتح کردند و درآن را شکستند و مؤمنین و اسیران را آزاد کردند، پیغمبر(ص) فرمود: هر کس اسیر را آزاد کند انگار مرا آزاد کرده است. خدایا تو را به حق محمد و آل محمد به رزمندگان عزیز ما توفیق بده که اسیرهای عزیز ما را در بغداد و جاهای دیگر آزاد کنند.

پیغمبر(ص) فرمود: "من فدا اسیراً من ایدی العدو" کسی که یک اسیری را از چنگ دشمن بیرون بیاورد "فأنا ذلک الاسیر" آن اسیر من هستم . انگار مرا از دست دشمن آزاد کرده است . خیلی حدیث ناب است. حدیث ها خیلی عالی است . شاید ما در بحث جهاد تعداد زیادی حدیث ملاحظه کردیم، از این تعداد 30 یا 40تا که انتخاب کرده ام خیلی لطیف است. "من سل سیفه فی سبیل الله فقد بایع الله" هر کس شمشیرش را در راه خدا بکشد، انگار با خدا دست داده است. کشیدن شمشیرش برای ضربه زدن به دشمن بیعت با خداست.

"رسول الله صلوات الله علیه : مَنْ رَمَی بِسَهْمٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَبَلَغَ أَخْطَأَ أَوْ أَصَابَ کَانَ سَهْمُهُ ذَلِکَ کَعَدْلِ رَقَبَةٍ- مستدرک الوسائل ج11ص21 " کسی که یک فشنگ بسوی دشمن بیندازد، انگار که یک برده آزاد کرده است. چه فشنگ به دشمن بخورد و چه نخورد، تیر اندازی که می کنی بخورد یا نخورد (البته نه فشنگ بی هدف) انگار برده آزاد کرده است. قرآن می فرماید: "ذلِکَ بِأَنَّهُمْ لا یُصیبُهُمْ ظَمَأٌ وَ لا نَصَبٌ وَ لا مَخْمَصَةٌ فی  سَبیلِ اللَّهِ وَ لا یَطَؤُنَ مَوْطِئاً یَغیظُ الْکُفَّارَ وَ لا یَنالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَیْلاً إِلاَّ کُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صالِحٌ إِنَّ اللَّهَ لا یُضیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنینَ" (توبه / 120) گرسنگی و تشنگی که در جبهه تحمل می کنند، در مقابل گرسنگی و تشنگی و گامهایی که برمی دارند، تمام اینها عمل صالح نوشته می شود. رسول خدا(ص) فرمود: اگر کسی بمیرد و جبهه نرود، این آدم ناقص است. "من لقی الله بغیر اثرٍ من جهاد" اگر کسی از دنیا برود و اثری از جهاد در وجودش نباشد، یک ترکش، زخمی، درد سری، یک اثری از جبهه در وجودش نباشد "لقی الله و فیه ثلمة " این فرد یک کمبودی دارد، روز قیامت احساس می کند که نقصی دارد، مثل کسی که از منزل بیرون می رود و کلاه بر سرش نیست یا لباسش یک آستین ندارد.

مهمانان خدا سه گروه هستند: 1 - کسی که به حج می رود 2 - کسی که به جبهه می رود. "لهوقته ساعة فی سبیل الله افضل من سبعین حجة" یک ساعت که انسان لب مرز بایستد و برای کشور اسلامی مرزبانی کند از 70 حج مستحبی ارزش آن بیشتر است. "الاسلام الجهاد لا یناله الا افضلهم" قله اسلام جنگ است، و به این قله نمی رسد مگرکسانی که خیلی فضیلت دارند. "

سِیَاحَةُ أُمَّتِی الْجِهَادُ -مستدرک الوسائل ج2ص 401  " گردش امت من جبهه است. " إِنَّ اللَّهَ لَمْ یَکْتُبْ عَلَیْنَا الرَّهْبَانِیَّةَ إِنَّمَا رَهْبَانِیَّةُ أُمَّتِی الْجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ- مستدرک الوسائل ج11 ص 14 " انزوای امت من جهاد در ره خداست. "من مات مراوة فی سبیل الله اعاذه الله من عذاب القبر و اجرها لها اجره، رباط ما قامة الدنیا" (مرزبانی اگر لب مرز از دنیا برود تادنیا عمر دارد اجر مرزبانی برای او ضبط می شود (حدیث های خیلی مهمی است) ای کاش ژاندارمری این بحث ها را استفاده می کرد، زیرا بعضی از مناطق مرزی که پاسگاه های ژاندارمری لب مرز است و افراد شب تا صبح نمی خوابند، پای تلویزیون نیستند که این بحث ها را بشنوند. حال ان شاء الله یا جزواتش را بدهیم و چاپ بشود و یا برایشان پیام بفرستند.

"الا انبئکم بلیلة افضل من لیلة القدر" پیغمبر(ص) فرمود: می خواهید برایتان شبی را که از شب قدر بهتر است بگویم. "حارس حرس فی ارض خوف " کسی که در مناطق امن پاسداری می کند "لعله لا یرجع الی اهله" شاید هم او راگروگان گرفتند، شاید او را کشتند. آنهایی که در جاده های کوهستان یا مرزی هستند، آنهایی که وقتی قاچاقچی ها را می گیرند، خودشان را به آب و آتش می زنند، شبانه روز زحمت می کشند، آن عزیزان کمیته و ژاندارمری و عزیزان سپاهی و بسیجی که لب مرز هستند، بگویم از شب قدر چه شبی بهتر است؟ شبی است که فرد برای حفظ حکومت اسلامی حفاظت می کند. "حارس حرس فی ارض خوف " آن شب زنده داری که شب را بیدار می ماند با ترس و لرز.

"من شهد عیداً من اعیاد المسلمین فی ثغر فی ثغور المسلمین کتب الله له من الحسنات عدد کل مشرک و مشرکة وراء ظهره " الله اکبر چه حدیثی است! پیغمبر(ص) فرمود: اگر عیدی شد (عید معمولاً هر کس می خواهد کنارخواهر و مادر و زن و بچه اش باشد) و کسی به خاطر حفظ حکومت اسلامی صرفنظر کرد که کنار آنها باشد (و درایام عیدی که جاذبه دارد که انسان کنار خانواده اش باشد) مرزها را حفظ کرد، خداوند به عدد هر زن و مرد مشرکی که پشت مرز نشسته اند و نمی توانند به خاطر او حمله کنند، برایش اجر حساب می کند، اگر مرز ما نگهبان نداشته باشد میلیاردها کفار و مشرک ، ممکن است هجوم بیاورند و به خاطر این که ایشان مرز را نگهداشت به خاطر این خدمتی که می کنند، به عدد هر زن و مرد مشرکی خداوند به او اجر می دهد. خیلی مهم است. البته مرزدار فقط اینها نیستند که مرز خاکی را حفظ می کنند. چون حدیث داریم که علماء امت من مرزدار هستند. یعنی دو رقم مرز داریم. مکتب و خاک. مرز خاک و افکار را باید حفظ کرد. یعنی همین طور که مرزبان ها جلوی غیر ایرانی را می گیرند، علما نیز نباید بگذارند فکر غیر اسلامی وارد مغزها شود. اگر دیدند که کسی فکر غیر صحیح وارد وجودش می شود یا وارد می کند، می گویند: آقا حرفت و سخنت چیست؟ مارکسیست ها حرفشان و سخنشان این است و جوابشان نیز این است. یعنی با استدلال جلوی دشمن را می گیرند. جلو وسوسه ها و سم پاشیها و تبلیغات رامی گیرند.

امام عسگری(ع) فرمود: " عُلَمَاءُ شِیعَتِنَا مُرَابِطُونَ بِالثَّغْرِ الَّذِی یَلِی إِبْلِیسُ وَ عَفَارِیتُهُ یَمْنَعُونَهُمْ عَنِ الْخُرُوجِ عَلَی ضُعَفَاءِ شِیعَتِنَا- بحارالأنوار ج2ص5 " ابلیس و شیطان افراد ضعیف را وسوسه می کنند. علماء هستند که با بیان و قولشان جلوی وسوسه ها را می گیرند. پس آنها هم مرزبان هستند.

اهداف جنگ : در دنیا جنگهایی که رخ می دهد یا برای کشور گشایی است یا برای استعمار است یا فروش اسلحه است، جنگ برای مسلط شدن بر منابع کشوری، جنگ برای بدست آوردن امتیازی در دنیا و بگویند: فلان کشورتحت سلطه ماست. جنگهای دنیا معلوم است هدفش چیست؟ اما جنگهای اسلام، دلیل دارد؛ 1 - برچیدن شرک: اسلام که می جنگد، یکی از هدف هایش این است که شرک را از بین برود. اگر انسان به ضد خود یا پست تر از خودش دل ببندد، شرف انسانی سقوط می کند. انسان به چه کسی دل ببندد؟ یا باید به پست تر از خودش یا باید به مثل خودش و یا باید به بالاتر از خودش دل ببندد. بالاخره انسان به چه کسی می خواهد متصل شود؟ دل که بی عشق نمی شود. انسان که بی ستایش و پرستش نمی شود. پرستش و ستایش جزو فطرت انسان است. انسان اگر جماد پرست شود، جماد پست است زیرا تو انسانی و او جماد است. این سقوط انسان است.

اگر انسان، بله قربان گوی انسان بشود این هم سقوط است. انسان باید عشق و پرستش او برای قدرتی بالاتر باشد. خدا و کسانی که در راه خدا هستند. خدا در زمینه برچیدن شرک می فرماید: "وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّی لا تَکُونَ فِتْنَةٌ وَ یَکُونَ الدِّینُ لِلَّهِ" (بقره / 193) عامل فتنه باید برچیده شود. مکتب و قانون باید قانون خدا باشد و یک جمله نیز به شما بگویم، اسلام به ما اجازه صدور انقلاب و نشر فرهنگمان را می دهد. بله هر کس در انتخابات و انتخاب رییس جمهور، روش خود را در کشورش دارد. اما هر کس حق دارد از حق خودش پشتیبانی کند و منطق خودش را بگوید. تبلیغ صحیح آزاد است نه اینکه انسان را به ماده وصل کنند، انسان را بله قربان گو بار بیاورند. قرآن می گوید: بکشید "وَ یَکُونَ الدِّینُ لِلَّهِ" بکشید تا مردم در راه خدا قرار گیرند.

2 - دفاع نیز داریم، چرا جنگ کنیم؟ برای دفاع "أُذِنَ لِلَّذینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا" (حج / 39) 15سال مسلمان ها تحت شکنجه بودند و بعد از 15 سال آیه نازل شد که اذن و اجازه به شما دادیم "لِلَّذینَ یُقاتَلُونَ"؛ "بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا" این افرادی که چند سال است مظلوم هستند، اکنون اذن دادیم که بجنگند و دفاع از خود کنند.

3 - نجات مستضعفان، هر کشور مستضعفی از مسلمان ها کمک خواست، مسلمان ها نیز باید بجنگند برای نجات آنها. قرآن می فرماید "وَ ما لَکُمْ لا تُقاتِلُونَ فی  سَبیلِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفینَ" (نساء / 75) چرا در راه نجات مستضعفین نمی جنگید؟ برای مستضعفین نیز اجازه داده شده است.

4 - تنبیه ظالم، گوشمالی ظالم، جنگ برای این که ظالم را گوشمالی بدهیم. قرآن می گوید: "فَقاتِلُوا الَّتی  تَبْغی  حَتَّی تَفی ءَ إِلی  أَمْرِ اللَّهِ" (حجرات / 9) اگر دوگروه مسلمان با هم دعوا کردند، ظالم را شناسایی کنید و با او بجنگید. گرچه مسلمان نیز باشد. اگر یک قلدر و خانی زورگفت، باید مسلمان ها جمع شوند و خان و قلدر را سر جایش بنشانند. اگرچه به خونریزی برسد. جنگ برای این که ظالم ادب شود و گوشمالی شود.

5 - جلوگیری از فساد. قرآن می گوید: "وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ" (بقره / 251) اگر یک عده با قدرت جلو فساد را نگیرند، زمین پر از فساد می شود و لذا در جلوگیری از فساد و نهی از منکر زبانی عمل می کنیم و بعد ازمرحله ارشاد با زبان، عملی و از راه اعمال قدرت نیز عمل می کنیم. گاهی اوقات طرف با زبان اصلاح نمی شود، باید بازور جلو فساد را گرفت. زور برای این که خان و ظالم را گوشمالی دهیم، زور برای این که مستضعفی را نجات دهیم، زوربرای دفاع از خود، زور برای از بین بردن شرک، در این موارد زور خوب است.

6 - استقرار امنیت و احکام خدا، امام حسین (ع) می گوید: به کربلا می روم و با شمشیر وارد عمل می شوم. چرا؟ می فرماید: "وَ لَکِنْ لِنَرِدَ الْمَعَالِمَ مِنْ دِینِکَ، وَ نُظْهِرَ الْإِصْلَاحَ فِی بِلَادِکَ فَیَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبَادِکَ وَ تُقَامَ الْمُعَطَّلَةُ مِنْ حُدُودِکَ. " (تحف العقول، ص 237) خدایا برای این که دین تو را روشن کنم، "وَ نُظْهِرَ الْإِصْلَاحَ فِی بِلَادِکَ" اصلاح را بیاورم "فَیَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبَادِکَ وَ تُقَامَ الْمُعَطَّلَةُ مِنْ حُدُودِکَ. " خدایا می جنگم تا آن قوانینی که پیاده نمی شود، پیاده شود. دستوراتی که کنار است همه عمل شود. می جنگیم برای استقرار امنیت و استقرار احکام خدا. کسی اگر مزاحم تبلیغ می باشد، با او می جنگیم. "فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْناقِ وَ اضْرِبُوا مِنْهُمْ کُلَّ بَنانٍ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ" (انفال / 13-12)مثلاً فرض کنید کسانی که رسول خدا می خواهد صدایش را به گوش این بدبخت ها برساند، چند تا مهره گردن کلفت می آیند و مزاحم می شوند، چون مزاحم صدای حق هستند، اینها را نیز باید از سر راه برداشت.

هدفهای جنگ ما اینهاست، نه برای این که نان و آب کسی را بگیریم، نه خاک کسی را بگیریم. در دنیا بگوییم که ما زورداریم، قدرت داریم، ارعاب کنیم، جنگ می کنیم برای این که کشورها را زیر سلطه بیاوریم و حق وتو در سازمان بین الملل داشته باشیم. جنگ برای این هدفها نیست.

- دستور العملها؛ با چه کسانی بجنگیم؟ وقتی هدفهای جنگ روشن شد، با چه کسانی بجنگیم روشن است. یک حدیث بخوانم و با چه کسی بجنگیم را بگویم. یک حدیث در مورد زبان و افسر نگهبان: حدیثی است خیلی قشنگ، این حدیث را سنی ها نقل کرده اند، در سنن ابن ماجه صفحه 925؛ پیامبر(ص) فرمود. "رحم الله حارس الحرس " درود خدا بر کسی که افسر نگهبان است. یعنی سرکشی می کند به کسانی که نگهبان هستند. افرادی نگهبان هستند و یک نفر با ماشین به آنها سرکشی می کند. "رحم الله حارس الحرس " درود خدا بر کسی که افسر نگهبان ها است. اما کسانی که تدارکات چی هستند و روابط عمومی و گشت و مخابراتند در مورد اینها نیز حدیث قشنگی است. پیامبر(ص) فرمود: "افضل الغزات فی سبیل الله " در میان رزمندگان آن کسی ارزشش بیشتر است که "خادمهم" به آنها خدمت می کند. کسی که به رزمنده خدمت می کند ارزشش از همه بیشتر است. به بعضی رزمنده ها می گوییم پای دیگ برو، می گوید من می خواهم به جبهه بروم، می خواهم خط اول بروم. هر جا که به تو گفته اند برو، برو! گفتند برو خط اول، بگو چشم! گفتند: پای دیگ برو، بگو چشم! "افضل الغزات فی سبیل الله خادمهم " بهترین رزمنده ها، کسی است که خدمت کند، تدارکات آماده کند "ثم الذی یأتیهم بالاخبار" بعد از خادم ارزش کسی بیشتراست که خبر بیاورد. مثلاً مخابرات باشد، بی سیم داشته باشد، گروه گشت باشد، می رود شناسایی می کند و خبرمی آورد. روابط عمومی باشد. روزنامه و پوستر و تبلیغات و خبری بیاورد. کسانی که غذا می پزند، ماشین سرویس می کنند، خدمت می کنند. یا کسانی که خبرها را از دوست و دشمن می آورند. خبر آور، روابط عمومی، مخابرات، تدارکات چی ها، اینها همه ارزششان زیاد است.

حالا اینها که نمی توانند بروند. می گویند ما که پیر شده ایم، پای تلویزیون چرت می زنند و چنین می گویند: ما که نه اهل جبهه هستیم چه زن و چه مرد کاری نمی توانیم انجام دهیم، کاری نمی توانیم بکنیم، "من جهز غازیاً" کسی که تجهیز کند رزمنده ای را، تو که نمی توانی جبهه بروی کمک کن.

عزیزانی که نماز جمعه می خوانند، به نماز می روند و خون نیز می دهند. قلک ها را که تلویزیون نشان داد دیدید "من جهز غازیاً" اگر کسی رزمنده ای را تشویق کند، که به جبهه برود "فقد غزی " او هم رزمنده حساب می شود. "و من خلفه فی اهله بخیرٍ فقد غزی " اگر رزمنده ای جبهه رفته است، شما در خانه او را می زنی و گوشتی، نانی، و... به خانواده او می رسانی. اگر کسی به قصد خیر خواهی زن و بچه رزمنده را "من خلفه فی اهله بخیر فقد غزی " یک کسی به جبهه رفته است و زنش در خانه ناراحت است. فردی (پیر زنی) به خانه وی می رود و می گوید: شبهایی که شوهر تو جبهه است من پیش تو می آیم که تنها نباشی. این کارها نیز شریک در اجر هستند.

- علیه چه کسانی بجنگیم؛ در قرآن آیات و هنمودها زیاد است. "وَ قاتِلُوا فی  سَبیلِ اللَّهِ الَّذینَ یُقاتِلُونَکُمْ" (بقره / 190) می کشندشما را، آنها را بکشید. "وَ أَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَیْثُ أَخْرَجُوکُمْ" (بقره / 191) از همان راهی که شما را بیرون کردند، شما باید آنها رابیرون کنید. "فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْکُفْرِ" (توبه / 12) سرکرده هایشان را باید بکشید. "وَ قاتِلُوا الْمُشْرِکینَ کَافَّةً کَما یُقاتِلُونَکُمْ کَافَّةً" (توبه / 36) چون آنها شما را می کشند، شما نیز آنها را بکشید و بزنید. اما آنهایی که مخالف ما هستند اما شمشیر به روی مانمی کشند، ما آنها را کار نداریم. افرادی مخالف هستند و در کشور ما هم زندگی می کنند و تا دست به شمشیر نزدند ماهم کار به آنها نداریم.

قرآن می فرماید: "لا یَنْهاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذینَ لَمْ یُقاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَ لَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطینَ" (ممتحنه / 8) کسانی که "لَمْ یُقاتِلُوکُمْ" با شما جنگ ندارند "وَ لَمْ یُخْرِجُوکُمْ" شما را از وطنتان آواره نمی کنند "تَبَرُّوهُمْ " به اینها نیکی کنید، ولو مسلمان نیستند. اما مادامی که شمشیر نکشیده اند، در کنار شما و باهم زندگی می کنند "وَ تُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ" با عدالت با ایشان رفتار کنید.

اما دستور عملها، در این باره مطالب زیادی داریم. 44 دستور العمل نوشته ام که برایتان می گویم و به صورت فهرست وار که بحث هایمان فشرده باشد. 1 - از نظر آمادگی، آیه ای که آرم برادران سپاه است "وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ" (انفال / 60) باید آماده باشید هر چقدر که می توانید ولو آمادگی به این باشد که ریشهایتان را رنگ بزنید که دشمن نگوید سپاه ما یک افراد پیری هستند.

چون یک روز پیامبر(ص) دید که در جنگ دارند به آنها می خندند، توجه کرد که چرا؟ دید که صف اول پیر مردها هستند. فرمود: فردا ریشهایتان را رنگ کنید که نگویند ارتش اسلام یک مشت پیر مرد هستند و حدیث داریم که "وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ" به این باشد که ریشتان را رنگ بزنید، که ظاهرتان خوش تیپ باشد. اسلام خیلی روی ژست سپاه عنایت دارد. حدیث داریم که یک روز پیامبر(ص) در جبهه دید که آشپز غذا می پزد به او گفت ده دیگ بار بگذار. گفت یک دیگ بس است و 9 تای دیگر اسراف است. 10 دیگ بار بگذار 1 دیگ غذا و بقیه آب جوش، زیر همه را روشن کن، یکی آب گوشت و 9 تای دیگر آب خالی. آشپز سؤال کرد فایده اش چیست؟ پیامبر فرمود: به این دلیل که دیدبان دشمن می بیند و اگر یکی باشد، می گوید جمعیت مسلمان ها کم است. 10 تا دیگ بار بگذار، که بگوید: عجب! چه جمعیتی است! اگر ببیند که جمعیت کم است می گوید 9 برابر اینها پشت خط هستند. خیلی اسلام عنایت دارد که آمادگی، آمادگی قوی باشد.

"تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ" (انفال / 60) مسلمان ها باید عدو خدا را بترسانند.  ای کاش همه مسلمان ها که در مکه و این طرف و آن طرف جمع می شوند،  ای کاش همه کشورهای اسلامی عنایت داشته باشند که هم اکنون مسلمان ها "یخافون من عدو الله" قرآن می گوید: "تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ" دشمن خدا را بترسانید.

1- آمادگی

2- دقت در گزینش، رزمنده ها درگزینش آنها باید دقت شود. هر کس جبهه نرود. چون قرآن می گوید: یک آدمهایی هستند، ترسو که بینش ندارند و عاشق نیستند. اگر اینها بروند بیشتر خراب می کنند. "لَوْ خَرَجُوا فیکُمْ ما زادُوکُمْ إِلاَّ خَبالاً وَ لَأَوْضَعُوا خِلالَکُمْ" (توبه / 47) اگر در جبهه بیایند تردید بوجودمی آورند. بنابراین رزمنده ای که می خواهد به جبهه برود باید آزمایش بشود که عاشق جبهه باشد.

3 - تحلیل صحیح سیاسی و نظامی داشته باشد. رزمنده هایی که غافل و ناآگاه باشند، نمی شود. رزمنده باید از یک تحلیل سیاسی برخوردار باشد و اگر خبر سیاسی شنید، زود به مرکز خبر بدهد تا افراد موثق خبر را برایش تحلیل کنند. قرآن در این زمینه می فرماید: "وَ إِذا جاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذاعُوا بِهِ وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَی الرَّسُولِ وَ إِلی  أُولِی الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذینَ یَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ" (نساء / 83) انتقاد می کند از افرادی که خبری را شنیدند و زود آن را پخش می کنند. اینها نباید خبری را که شنیدند پخش کنند. "وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَی الرَّسُولِ وَ إِلی  أُولِی الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذینَ یَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ" خبر را که شنیدند به اهلش مراجعه کنند و اهلش تحلیل کند. بنابراین رزمنده ها باید در میان شایعه هایی که جبهه و پشت جبهه پخش می شود، این شایعات را قبل از این که به کسی بگویند، به دستگاه تحلیل سیاسی که این تحلیل کننده هم آدم امینی است، خبرها را به او منعکس کنند تا تحلیل کند.

4- انسجام، رزمنده ها باید انسجام داشته باشند "وَ لْتَکُنْ مُقَاتَلَتُکُمْ مِنْ وَجْهٍ وَاحِدٍ أَوِ اثْنَیْنِ وَ اجْعَلُوا لَکُمْ رُقَبَاءَ فِی صَیَاصِی الْجِبَال وَ مَنَاکِبِ الْهِضَاب" (نهج البلاغه، نامه 11) ظاهراً حضرت علی (ع) است که می فرماید: وقتی حمله می کنید یا از یک پهلو حمله کنید، یا از دو پهلو. یعنی نیروهایتان اینگونه نباشد که هر چندنفر از یک جا حمله کند تا زود ضربه بخورند. نیروهایتان منسجم باشد. حمله که می کنید از یک سو یا دو سو باشد. اهمیت به دیدبانها، دیدبانها را خیلی اهمیت بدهید. "وَ اجْعَلُوا لَکُمْ رُقَبَاءَ"، برای رزمنده ها دیدبانهایی قرار دهید "فِی صَیَاصِی الْجِبَال " در کوههای بلند "وَ مَنَاکِبِ الْهِضَاب" و روی تپه ها و نوک کوهها دیدبان قرار دهید.

5- بازدید از مکان جنگ، رهبر و فرمانده جنگ باید قبل از جنگ منطقه نظامی را بازبینی کند. در قرآن می فرماید: "وَ إِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِکَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِینَ مَقاعِدَ لِلْقِتالِ وَ اللَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ" (آل عمران / 121) یادتان باشد قبل از این که رزمنده ها برای جنگ بروند، تو ای رسول خدا قبلاً منطقه جنگی را بازدید کن. از قبل منطقه جنگی را بازدید کن.

6 - "لَا یَحْمِلَنَّکُمُ" "با هر کس که می خواهید بجنگید قبلاً تبلیغاتی داشته باشید، شاید در میان دشمن افراد گول خورده ای باشند که بر اثر تبلیغات به راه بیایند" و لذا امیر المؤمنین(ع) می فرماید: "لَا یَحْمِلَنَّکُمُ شَنَآنُهُمْ عَلَی قِتَالِهِمْ قَبْلَ دُعَائِهِمْ وَ الْإِعْذَارِ إِلَیْهِمْ" (نهج البلاغه، نامه 12) قبل از این که دعوت کنید، به اینها حمله نکنید. البته اگر امکان دعوت باشد.

7 - مسأله دیگر: افراد بی گناه را سعی کنید که نکشید "وَ لَا تُقَاتِلَنَّ إِلَّا مَنْ قَاتَلَکَ" (نهج البلاغه، نامه 12) اگر در درگیری فرد به فرد، فردی به تو حمله کرد، به دیگری حمله نکن، مگر این که بدانی او به تو حمله می کند، اگر تو به او حمله نکنی.

8 - دستور العمل هشتم، "قَلْقِلُوا السُّیُوفَ فِی أَغْمَادِهَا قَبْلَ سَلِّهَا" (نهج البلاغه، خطبه 66) امیر المؤمنین (ع) می فرماید: وقتی می خواهید به جبهه بروید اول شمشیر را درغلاف یک تکان بدهید، که اگر خواستید شمشیر را بکشید، شمشیر گیر نکند. یعنی قبلاً اسلحه تان را آزمایش کنید. "قَلْقِلُوا السُّیُوفَ" یعنی ببین اسلحه ات، شمشیرت از غلاف بیرون می اید یا خیر. اسلحه را شب زیرمتکایت بگذار، در کنار خودت باشد.

امیر المؤمنین(ع) می فرماید: "وَ إِذَا غَشِیَکُمُ اللَّیْلُ فَاجْعَلُوا الرِّمَاحَ کِفَّةً وَ لَا تَذُوقُوا النَّوْمَ إِلَّا غِرَاراً أَوْ مَضْمَضَةً" (نهج البلاغه، نامه 11) وقتی هوا تاریک شد "فَاجْعَلُوا الرِّمَاحَ کِفَّةً " اسلحه را بالای سرتان بگذارید "وَ لَا تَذُوقُوا النَّوْمَ إِلَّا غِرَاراً أَوْ مَضْمَضَةً" در جنگ، خواب را مزه مزه کنید. بخوابید اما خواب سیر نه، خواب را مزه مزه کنید. یعنی خواب را مثل مزه مزه کردن آب که در دهان می برید و بیرون می ریزید، خواب را به چشم ببرید و بیرون آورید. با خواب شوخی کنید. در وقت حمله عجله نکنید. اگر آنها به شما حمله نکردند، شما به آنها حمله نکنید. البته این در مورد جنگهای طبیعی است، اکنون حساب جنگها با قبل فرق کرده است. جنگ اسلامی که درباره اش این حدیثها را داریم، جنگ تن به تن بوده است. در جنگ تن به تن ابتدا دشمن جلو می آید، انسان صدایش به او می رسد. اما وقتی او از پنج فرسخی موشک می فرستد، از 20 فرسخی موشک می فرستد. من در اینجا نمی توانم تبلیغ کنم. آقا مگر شما در تلویزیون نگفته اید که تا کسی را نصیحت نکرده اید، حمله به او نکن. من چگونه او را از 20 فرسخی نصیحت کنم. یک سری دستورات اسلام مربوط به جنگ فرد به فرد است. جنگ فرد به فرد جنگ مردانه است، به خاطر این که طرف دشمن را می بیند، مقایسه می کند و با او حرف می زند، آگاهی و بینش دارد. این موشک روسی و آمریکایی رافرستادن، این را یک بچه دیوانه نیز اگر دستش را روی دکمه بگذارد، انجام می شود. این شرافت نیست. شرافت به این است که انسان خودش بفهمد و دشمن را ببیند و با او حرف بزند. یعنی جنگها عاقلانه و با بینش باشد. ولی این رقم جنگهایی که متأسفانه در اثر علم و صنعت، منهای تقوا به جامعه جهانی تحمیل شده است. در این جنگها به خاطرحفظ نظام باید مقابله به مثل کرد. اگر نخواهیم مقابله به مثل کنیم و بگوییم ما عراقی را دیدیم، نصیحتش کنیم و بعد ببینیم اگر پذیرفت تا بیاییم این کارها را بکنیم ایران را جمهوری اسلامی را از دست می دهیم و سقوط می کند.

بنابراین یکسری کارها امروز از روی اضطرار رخ می دهد والا دستورات جنگ، دستورات نهج البلاغه در این رابطه خیلی زیباست. الان اگر بخواهیم آن دستورات اجرا شود شکست ما قطعی است. به خاطر این که آنها از راه انسانی نمی آیند تا ما درست عمل کنیم.

مقداری درباره ارزش رزمنده صحبت کردیم که دعایش مستجاب می شود، کسی که رزمنده را عصبانی کند خدا را به غضب درآورده است. زمین زیر پای رزمنده چقدر ارزش دارد. کسی که شب نخوابد انگار این شب او از شب قدرعبادتش بیشتر است. مقداری از آیات و روایات را خواندیم. ولی قبل از این که ما بخوانیم عده ای عمل کردند و ما پس قافله مانده ایم. ماه رمضان نیز دارد تمام می شود و پیغمبر(ص) فرمود: هر کس ماه رمضان تمام شود و بخشیده نشود معلوم می شود که آدم بدبختی است. خیلی آدم شقاوتمندی است که ماه رمضان تمام شود و بخشیده نشود. امام زین العابدین(ع) این روزهای آخر ماه رمضان که می شود، یک دعا دارد "وداع با ماه رمضان". می گوید:  ای ماه رمضان، خداحافظ.  ای شب قدر، خداحافظ. خداحافظ ای ماهی که در تو چشم ماتر شد.  ای ماهی که در تو دل ما لرزید. خداحافظ ای ماهی که گناهان ما در تو بخشیده شد. خداحافظ ای ماهی که یک قرآن در تو خواندم.

خدایا تو را به حق محمد و آل محمد عزیزانی که پارسال بودند و روزه گرفتند و اکنون شهید هستند و عزیزانی که اکنون مجروح هستند، اسیران عزیزی که در بغداد روزه می گیرند، خدایا به حق محمد و آل محمد خرج عمومی برای همه مستضعفین و مسلمانها و ایرانیها مرحمت بفرما.

خدایا به ظلم و صدام و حامیان او عمرشان را پایان بده. خدایا تو را به حق محمد و آل محمد اگر ماه رمضان امسال پایان ماه رمضان ماست، تا ما را نیامرزیدی ما را از دنیا مبر. اگر بناست عمر داشته باشیم عمر ما را در راه رضای خود قرار بده.