(آیات مربوط به موضوع جهاد و جنگ در راه خدا)

آیات جهاد، آن دسته آیاتی است که به موضوع جهاد و جنگ در راه خدا می‌پردازد. جهاد در فرهنگ قرآن از اهمیت زیادى برخوردار است واز همین رو، در آیات کریمه به گونه‌هاى مختلف از آن یاد شده است.

برخی آیات جهاد عبارتند از:

1. (وَ ما لَکُمْ لا تُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنا أَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَرْیَةِ الظَّالِمِ أَهْلُها وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ نَصِیراً) ؛ «چرا در راه خدا و در راه مردان و زنان و کودکانى که (به دست ستمگران) تضعیف شده‌اند پیکار نمى‌کنید، همان افراد (ستمدیده‌اى) که مى‌گویند خدایا ما را از این شهر (مکه) که اهلش ستمگرند بیرون ببر و براى ما از طرف خود سرپرست قرار بده، و از براى ما از طرف خود یار و یاورى تعیین فرما» (نساء // 75) .

2.((وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّى لا تَکُونَ فِتْنَةٌ وَ یَکُونَ الدِّینُ کُلُّهُ لِلَّهِ فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ بِما یَعْمَلُونَ بَصِیرٌ) ؛ «و با آنها پیکار کنید تا فتنه (شرک و سلب آزادى) برچیده شود و دین (و پرستش) همه مخصوص خدا باشد و اگر آنها (از راه شرک و فساد بازگردند و از اعمال نادرست) خوددارى کنند (خداوند آنها را مى‌پذیرد) خدا به آنچه انجام مى‌دهد بیناست». )

3.((إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ) ؛ «خداوند کسانى را دوست مى‌دارد که در راه او پیکار مى‌کنند همچون بنایى آهنین [استوارند]» (صف// 4) . )

4.((إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى‌ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَ یُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفى‌ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بایَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ) ؛ «خداوند از مؤمنان جانها و مالهایشان را مى‌خرد تا به آنها بهشت دهد، آنها در راه خدا پیکار مى‌کنند، مى‌کشند و کشته مى‌شوند، این وعده‌اى است بر خدا، که در تورات و انجیل و قرآن قطعى شده و چه کسى از خدا به عهدش وفادارتر است، پس بدین معامله که انجام داده‌اید خرسند باشید، و این است کامیابى بزرگ» (توبه // 111) .)