زراره از امام باقر علیه السّلام روایت مى‏کند که فرمود: ثمامة بن اثال را سواران پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم به اسیرى گرفتند و پیش از آن پیامبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم دعا کرده بود که خدایا مرا بر ثمامه چیره گردان. پس پیامبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم به او فرمود: من تو را به گزینش یکى از این سه مخیّر مى‏سازم: اینکه تو را بکشم. ثمامه گفت: در این صورت مرد بزرگى را کشته‏اى.دیگر آنکه از تو فدیه بستانم. ثمامه گفت: در این صورت مرا ارزشمند و گران‏بها خواهى یافت. سوم آنکه بر تو منّت نهم و آزادت سازم. ثمامه گفت: در این صورت مرا قدردان خود خواهى یافت. پیامبر اکرم صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم فرمود: پس من بر تو منّت مى‏نهم و آزادت مى‏سازم. ثمامه گفت: من گواهى مى‏دهم که خدایى جز اللَّه نیست و محمد فرستاده اوست، بخدا سوگند آن هنگام که تو را دیدم دانستم که تو پیامبر خدایى ولى آن هنگام که در بند بودم نمى‏توانستم به آن گواهى دهم

                        بهشت کافى-ترجمه روضه کافى، ص: 349