اِخْفارْ

اِخـْفـارْ در لغـت بـه مـعـنـى پـیـمـان شـکـنـى و عـذر آمـده اسـت ، و در اصـطـلاح به پیمان شکنى اهل کتاب اطلاق مى شود.

در حدیث چنین آمده است :

((اِذا اَخْفَرَتِالذِّمَةِ نُصِرَ الْمُشْرِکُونَ عَلَى الْمُسْلِمینَ)) (3)

وقتى پیمان و ذمه شکسته شود، مشرکان بر مسلمانان پیروز مى شوند.

پـذیرش ذمه اهل کتاب از طرف مسلمانان طى قراردادى صورت مى گیرد و تا زمانى که مواد این قرارداد از طرف اهل کتاب نقض نشده ، آنها تحت حمایت اسلام در امنیت زندگى مى کنند، ولى نقض هـر یـک از مـواد قـرارداد سـبـب بـرائت ذمـه آنـان شـده و جـان و مال و ناموس و اولاد شان بر مسلمانان حلال مى شود. (4)