اَنْفال

اَنـْفـالْ جـمـع نـَفـْلَ یـا نـَفـَلْ (بـه فـتـح حـرف ول و سـکـون حـرف دوم یـا فـتـح حـرف اول و دوم ) در لغت به معنى غنایم ، بخشش و زیاده آمده است . (67)

در اصطلاح فقها انفال به اموالى گفته مى شود که در اختیار پیامبر(ص ) قرار دارد، سپس به امام (ع ) و بعد از او به امامان بعدى منتقل مى شود (68)

و در زمان غیبت کبرى به ولایت فقیه منتقل مى گردد.

فقها انفال را به شرح زیر شمرده اند:

1 ـ زمـیـنـهـایـى که مسلمانان با اسب و شتر بر آن یورش نیاورده و به ضرب شمشیر به دست نیاورده اند.

2 ـ اشیاء ویژه و برگزیده پادشاهان .

8

3 ـ زمینهاى موات .

4 ـ قلّه ، سینه و دامنه کوهها.

5 ـ بیشه ها و نیزارها.

6 ـ دره ها و مسیل ها با درختان و معادنى که در آنها مى باشد.

7 ـ غـنـایمى که مسلمانان در جنگ با کافران به دست آورده اند، در صورتى که جنگ آنان بدون اذن امام (ع ) بوده باشد.

8 ـ زمین هاى بى وارث . (69)

آیه انفال چنین است :

((یـَسـْئَلُونَکَ عَنِ الاَْنْفالِ قُلِ الاَْنْفالُ لِلّهِ وَ الرَّسُولِ فَاتَّقُوا اللّهَ وَ اَصْلِحُوا ذاتَ بَیْنِکُمْ وَ اَطیعُوا اللّهَ وَ رَسُولَهُ اِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ)) (70)

از تو درباره انفال مى پرسند: بگو: انفال مخصوص خدا و پیامبر(ص ) است . پس ، از (مخالفت فـرمـان ) خـدا بـپرهیزید! و خصومتهایى را که در میان شماست ، آشتى دهید! و خدا و پیامبرش را اطاعت کنید، اگر ایمان دارید!

بـعـضـى از فـقـهـاء کـلیـه دریـاهـا و آبـهـاى زیرزمینى و رودخانه ها و فضا را از شئوونات و اختیارات مقام والاى امام و جانشینى او و ولایت فقیه مى دانند. (71)

امام صادق (ع ) فرمود:

((نَحْنُ قُوْمٌ فَرَضَ اللّهُ طاعَتَنا لَنَاالاَْنْفالُ)) (72)

مـا گـروهـى هـسـتـیـم کـه خـداونـد اطـاعـت از مـا را بـر مـردم واجـب کـرده اسـت و انفال از ماست .